✍️نکته:
وقتی همانیدگی‌ها را شناسایی می‌کنیم، در اتفاقات صبر داریم و فضا‌گشا هستیم، خداوند هم دردها و همانیدگی‌ها را از روی دوشمان بر‌می‌دارد و به‌جای آن آرامش و شادیِ بی‌سبب به ما می‌بخشد.
نکته:✍️
خداوند هر لحظه می‌خواهد لطف و رحمتش را نثار ما کند، ولی ما با منِ ذهنی جلوی رحمت و بخشش خداوند را می‌گیریم. ما باید فضا را باز کنیم تا خداوند بتواند به ما کمک کند. وقتی صبر داریم وناظر ذهنمان هستیم، این هشیاری و زندگی است که در ما کار می‌کند، ولی وقتی با عجله و شتاب پیش می‌رویم، این عجله از منِ ذهنی می‌آید.
.
✍️نکته:
ما می‌توانیم به‌وسیلۀ ذهن و فکر، چیزهای نو و جدید خلق کنیم، چون ذهن ابزار خلاقیت ما است، ولی به شرطی که ذهنْ «بی‌من» باشد، پس باید هرگونه هویتی را از آن پاک کنیم و ذهنِ ساده داشته باشیم.
✍️نکته:
دانش بزرگانی مثل مولانا تنها دانشی است که می‌تواند به ما کمک کند تا دین‌مان را درست بفهمیم و از خرافات رها شویم. اگر ابیات را تکرار کنیم دید و سبْکِ زندگی‌مان عوض می‌شود. همچنین با تکرار ابیات، منِ ذهنی دیگر نمی‌تواند به ما دسترسی پیدا کند تا فکرهای هرز بکنیم.
✍️تجربه شخصی:
افرادی در زندگی‌ام بودند که آن‌ها را از روی منِ ذهنی دوست داشتم، یعنی آن‌ها را در مرکزم و جایی که متعلق به آن‌ها نبود قرار داده بودم، به همین دلیل درد می‌کشیدم. منِ اصلی، یعنی زندگی نمی‌خواهد ما درد بکشیم، بنابراین باید یاد بگیریم که مرکزمان را از هر چیز و هر کسی خالی کنیم و آن‌ها را در جای خودشان که حاشیه است، قرار دهیم.
✍️نکته:
تقلید از من‌های ذهنی، ما را در سبب‌سازیِ ذهنی نگه داشته و درمانده و اسیر می‌کند، اما تقلید از بزرگان، تقلیدی است که ما را آزاد کرده و از مرحلهٔ تقلید به مرحلهٔ تحقیق می‌بَرد. راهنمایی گرفتن از مولانا ما را مرحلهبهمرحله جلو می‌برد تا اینکه معنا در درون ما بیدار شده، چشمِ عدمبینِ ما باز می‌شود، درست می‌بینیم و می‌توانیم بدون تقلید از من‌های ذهنی، تصمیم بگیریم و صُنع و آفرینش داشته باشیم.
✍️نکته:
هرچه بیشتر از جنسِ اَلَست و اصلمان می‌شویم، میل‌مان به ضرر زدن به دیگران و به خودمان کمتر می‌شود و مردم احساس امنیت می‌کنند، ایراد نمی‌گیریم، قضاوت نمی‌کنیم. زیرا منِ ذهنی به عنوان خرّوب به هر کس می‌رسد می‌خواهد یک ضرری بزند. ما با این همه درد و گرفتاری و مسئله‌داری نمی‌توانیم راهنمای دیگران بشویم. برای همین است ما در گنج حضور یک خانوادهٔ عشقی هستیم و هیچ‌وقت نمی‌خواهیم به همدیگر ضرر بزنیم.
✍️نکته:
منِ ذهنی خرّوب است. شما باید قدر زندگی‌تان را بدانید تا شکوفا بشوید. ما صاحب انتخاب خودمان هستیم. هزار نفر هم ما را مجبور کنند نهایتا، این ما هستیم که انتخاب کنیم. ما پادشاه زندگی‌ِ خودمان هستیم.
✍️نکته:
خداوند و داد و بخشش او، نیاز به این ندارد که ما قابلیت داشته باشیم. یعنی اینکه خداوند همیشه رحمت اندر رحمت است و در همه حال برکاتش را به ما می‌بخشد. فقط کافیست با آغوشی باز و نهایتِ پذیرش، فضا را باز کنیم.