:نکته✍️
مرکزِ ما همانند آنتن عمل می‌کند. اگر از جنس جسم و درد باشیم، درد را پخش می‌کنیم و به‌سوي بخت‌ِ بد کِشیده می‌شویم. و اگر هم مرکزمان عدم باشد، حضور را پخش می‌کنیم و هر لحظه فضاي درونمان بازتر خواهد شد
:تجربه شخصی✍️
من قبلاً تشکر کردن بلد نبودم. فقط چیزها را از خدا می‌خواستم. هیچ موقعی قانع نبودم. هر لحظه شکایت می‌کردم که چرا خانه ندارم و زندگی‌ام اینگونه است. ولی دیگر در نقطه‌اي از خودم پرسیدم که: دیگر چه چیزي از خدا می‌خواهی؟ چرا خودش را نمی‌خواهی؟
:نکته✍️
درواقع از ناسپاسی‌ِ ما است که این روزنِ دل بسته می‌شود. خداوند فرموده است که انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است. «لِربّه لَکَنود»، یعنی بسیار نسبت به خداوند ناسپاس است
:نکته✍️
خداوند هر لحظه خطابِ اِرْجعی را در گوشِ عدم‌مان می‌خواند. روش پسندیده در نزدِ خداوند، تسلیم شدنِ ما است. اینکه از بی‌مرادي‌هایمان درس بگیریم و همیشه فضاي درون را باز نگه داریم
:تجربه شخصی✍️
مانند هر جوان دیگري، من هم در گذشته شکست عشقی خوردم و درد زیادي می‌کِشیدم. امّا الآن تمام بی‌مرادي‌ها را فرصتی می‌بینم براي فضاگشایی و دیدنِ رويِ خداوند. حتّی براي اتّفاقات سخت و دشوار هم خداوند را شُکر می‌کنم
:نکته✍️
زندگی همیشه و در هرلحظه دارد کار خودش را بر اساسِ کُن‌ْ فَکان خودش انجام می‌دهد. هیچ‌وقت از اجراي قوانینش عُدول نمی‌کند. این ما هستیم که باید با فضاگشایی، خودمان را موازي با کُن‌فکان بکنیم
:نکته✍️
تمامی اتّفاقات، تمامی‌ِ بی‌مرادي‌ها براي این پیش می‌آیند که ما را نسبت به مرکزِ عدم آگاه بکنند. اینکه متوجّه بشویم ما از جنس جسم نیستیم که اتّفاق بیفتیم. بلکه از جنس فضاي عدم هستیم
:تجربه شخصی✍️
اوایل که برنامه را می‌دیدم، هیچ‌وقت به منظورم از آمدن به این جهان دقت نمی‌کردم. بلکه برنامه را می‌دیدم تا اوضاع مادي‌ام خوب شود. امّا به‌مرور این نقص را شناسایی کردم.
:نکته✍️
تمام آثار مولانا، قرآن و آثار سایر بزرگان براي این آمدند که سبب‌سازيِ ذهن‌ِ ما را قطع کنند و ما را به منظور اصلی‌مان از آمدن به این جهان آگاه کنند. یعنی‌وحدت مجدّد با خداوند
:تجربه شخصی✍️
به کمک مولانا چندین شناسایی را انجام دادم. یکی اینکه با دخترم بسیار همانیده بودم. هر کاري که می‌کرد، درد را در من بالا می‌آورد. چون همیشه می‌خواستم او را کنترل کنم شناسایی دیگر این است که بسیار ناموس پندار کمال داشتم. در لایه‌هاي درونی‌ام پنهان بود. یک حس‌ّ »می‌دانم« در من موج می‌زد و فکر می‌کردم که دواي درد همه انسان‌ها من هستم. شناسایی دیگر مربوط به این موضوع می‌شود که همیشه نگاهم نسبت به دوستان و آشنایانم از بالا به پایین بود. که این مسئله مرا در فراق و جدایی نسبت به آنها قرار داده بود. که این هم از پندار کمالم است
:نکته✍️
شناسایی مساوي است با آزادي. با شناسایی عمیق، ما خودمان را از تصاویرِ همانیدة ذهنی‌مان جدا می‌کنیم. امّا این موضوع را باید بدانیم که مولانا آمده که به ما کمک کند تا به منظور اصلی‌ِ خودمان از آمدن به این جهان برسیم. نه فقط درست کردن روابط بیرونی
:نکته✍️
زمانی که ما فقط گوش می‌شویم و اجازه می‌دهیم که خداوند برکاتش را از طریق ما پخش کند، معجزاتش را خواهیم دید. و به حس‌ّ یقینی خواهیم رسید که علاقه ما به اجسام بیرونی را سرد و محو می‌کند
:نکته✍️
ما با من‌ِ ذهنی‌مان همیشه تخریب می‌کنیم. من‌ِ ذهنی هم زیرِ بارِ مسئولیت نمی‌رود. اینجاست که اگر ما دل بدهیم و مسئولیت را بپذیریم، تبدیل صورت می‌گیرد . وگرنه اگر در دندة لجبازي باشیم، در باتلاق درد من‌ِ ذهنی بیشتر و بیشتر فرو خواهیم رفت
:نکته✍️
ما در یک سفرِ خوشی قدم بر می‌داریم. سفرِ گذر از مادّه. از مادّه به فضاي یکتایی که عشرتی نو را در آن تجربه خواهیم کرد. فضاي یکتایی که هر لحظه نداي «اِنّا الَیه‌ِ راجِعون» از آنجا بلند می‌شود
:نکته✍️
به میزانی که ما فضا را در درونمان باز می‌کنیم، از لطف خداوند بهره‌مند خواهیم شد. هر چه قدر بیشتر منبسط بشویم، شادتر وخلّاق‌تر خواهیم بود
:نکته✍️
انسان‌هاي دیگر همانند آیینه‌اي هستند که ما می‌توانیم به ایرادات و نواقص خودمان پِی ببریم و شناسایی کنیم. پس باید هر لحظه حاضر باشیم تا پیغام‌هاي زندگی را دریافت کنیم.
:نکته✍️
ما وقتی‌که دیگر طبق سبب‌سازي‌ها عمل نکنیم و همیشه فضاگشا باشیم، ممکن است انسان‌هاي دیگر از ما ایراد بگیرند و حتّی ما را مسخره کنند. اتّفاقاً این هم فرصت مناسبی است تا بازوي معنوي‌مان را قويتر کنیم و اطراف آنها نیز فضا را باز کنیم.
:نکته✍️
والدین باید در این راه معنوي زحمت بکشند و به فرزندان‌شان این پیغام‌هاي مولانا را انتقال بدهند. اوّلش شاید سخت باشد. امّا شیرینی‌ِ این دانش، آدم را به سمت خود جذب می‌کند و آن کودك دیگر این دانش را رها نمی‌کند
:نکته✍️
با یاد دادن اشعار مولانا به فرزندان‌مان، در واقع داریم آنها را بیمه خدایی می‌کنیم. برای همیشه از اتّفاقات ناگوار و جهنم من‌ِ ذهنی مصون خواهند ماند. طغیان نمی‌کنند و نرم و لطیف باقی می‌مانند
: نکته✍️
هیچ چیزي به اندازة سکوت، به اصل‌ِ ما نزدیک نیست. حتّی در هنگام اتّفاقات ناگوار و سریع، اگر سکوت را عمیقاً رعایت کنیم و فضا را باز کنیم، به راحتی می‌توانیم از کنار اتّفاق رد بشویم. و یا با خِرَدي که به ذهنمان می‌ریزد، مسئله را حل کنیم